28 Ağustos 2010 Cumartesi

Şair / Yazar MERT ATAOL Can Tarlaları

Şair ve dost; Erdoğan Bakar'a gecikmiş bir borç. Kusuruma bakma üstâd;


Can Tarlaları,

bu gece, usulca ve safça,
kenarında oturdum kendi başımın,
içim bir o kanepe, yorgun yataklar,
yapraklarda sığıntı, ince bir telaş,
içimi damıtıyor bir yudum kanyak,
gözlerim de kan çanağı, gördüklerim de.
öte'de bu ülkenin en uzak tarlaları,
yarısını mayına vermiş çocuklar,
gerisini düşlerine.
kan örtüsü bu, serili kent yüzlerimize,
can atışı bu, pazarlıksız,
pazarlıksız, uzlaşmada hesapları görülen,
katledilen sokaklarda ve kuytularında, dağlarımızın
her biri kocaman yürek,
her biri sermaye cangılında bir fidan,
karayağız, bir şiddetle sarsılan ve yıkılan,
kimseler duymadan ve günü görmeden.
ora'da yanmakta , bir deli orman,
ora'da sessizce ölmekte biri
sessizce gömülmekte, ama sıcak elleri,
ora'da babası vurulmuş bir tavşan,
ora'da bir taş koyağı mezarcı.
sense tanrın bilir umursamazsın,
öylesine dalmışsın ki güç işlerine,
tatlı bir kârla doyuyorsundur da şimdi,
dudağında sinsi bir demokratik gülümseme.
ah! burada yanmış yakılmış ağıtlar,
ah! burada şafağın bile sahibi yok.


Mert Ataol'dan Ora'ya, kucak kucak

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder